Laatste dagen van een FANTASTISCHE reis!GRACIAS ZA

Laatste 11 dagen beschreven vanuit het koude Nederland!
Ik ben namelijk alweer terug in jullie kikkerlandje maar wil toch even mijn verslagen afronden, zodat alles compleet is. Helaas ben ik 2 weken terug dus wat er toen allemaal heeft afgespeeld staat me niet meer heel helder voor de geest. Maargoed ik ga een poging wagen.

Zaterdag 4 december. Een dag waarop ik veel aan mijn familie dacht die de altijd gezellige zuntereklaas met zijn lange baard aan het eren waren door veel bier te zuipen en elkaar goed voor lul te zetten. Helaas was ik daar niet bij, maar helaas voor hullies waren hunnies niet bij mij. Ik had namelijk een prachtige dag uitgekozen om bootje te gaan varen. Om 11 uur sochtends stapte ik een mooie grote boot in die mij/ons naar 5 verschillende eilandjes zou brengen. Met een sterke zon op je kop, 35 graden maar wel een lekker windje langs men sterke torso en uitkijkend over de mooie Braziliaanse kust en kleine eilandjes vaarden we een kleine 5 uur naar wat mooie plekjes waar je een lekkere duik kon nemen en kon snorkelen. Niet heel veel bijzondere dingen gebeurt maar wel een erg lekkere,leuke en mooie dag. Even dacht ik nog dat ik de symptomen van een slang had overgenomen. De anaconda die over me heen had gescheten had misschien toch zijn DNA achtergelaten bij me want ik begon gigantisch te vervellen. S’avonds heb ik mij maar weer voorzien van een sixpackje bierrr en ben ik naar het festival gegaan die dat weekend was. Deze avond stond meer in het teken van moderne latin muziek. De artiest Buenos Otros liet namelijk zijn house deuntjes horen en heeft daarbij een pianist, drummer en een accordeonist die deze lekkere beat opvullen met Tango achtige invloeden. Die Tango muziek moet dan ook worden bijgestaan door 2 tangodansers. Dit had ik in Argentinie nog niet erg gezien dus kan ik dit ook weer van mijn lijstje afstrepen.

Zondag was het weer goed beroerd. Het was grijs en grauw, dus een goede dag om te verkassen. Van Parati ging ik met 2 zweedse, 1 amerikaanse en 1 israelier richting Ilha Grande. In de bus wat zweeds geleerd, erg grappige taal wat toch redelijk op Nederlands/engels lijkt. Kleine zinnetjes: Jog heter Derek, Jog aer Nederlansk, Jog har Flieke ven (ik heb een vriendin), Jog aer lecker (ik ben lekker). In Ilha Grande aangekomen was een heel gekut om een hostel te vinden, eindelijk 1 gevonden begint het gedome te regenen. Mooi kut, maar het was een best vermoeiende dag. En er stond nog een skype date met mijn Flieke ven op de planning dus niet heel erg. Daarna een hamburgertje gebakken en optijd naar bed gegaan.

Maandag was het volgens mij ook mooi klote weer. Niet veel anders gedaan dan in een hangmat mijn management boek gelezen en ontspannen. Er is ook weinig anders te doen op zon eiland als het regent. Op een gegeven moment er toch wat gegeten worden dus ben ik maar een grote salade gaan maken en naar me nest gegaan. Toch vermoeiend zon dag in een hangmat liggen.
Dinsdag wilde ik toch echt wat gaan doen maar was het nog steeds niet heel best weer. Gelukkig was het wel droog dus mijn kans maar gepakt en met het koppeltje gaan kajakken. S’morgens dus in mijn groen gele bootje gestapt die gelijknamig is aan mij. Daarin een uur of wat rondgedobberd opzoek naar een mooi strandje of een mooi eilandje waar we konden chillen maar na een uur of 3-4 was die nog niet gevonden en waren we weer terug aan de kust. Net op tijd want het begon weer is te regen als een gek. Dus maar weer: hangmatje, boekie onder een afdak ipv onder de warme zon.

Woensdag waren we nog steeds met dezelfde koppel en iedereen had wel zin om even te gaan duiken. Mijn Colombiaanse duik ervaringen wilde ik toch wel even gaan uitbreiden tijdens deze reis en dit was een goede optie! Mijn kans dus maar gepakt en mij om half 9 sochtends gemeld bij de boot. 2 tanks met lucht kon ik gaan opmaken in de Braziliaanse wateren. De eerste duik was een hele mooie, goed zicht, totaal andere vissen en koraal dan ik in colombia gezien heb. Ik was er dus gelijk al blij mee dat ik weer aan het duiken was. Mooie vissen kijken, lekker genieten van de onderwaterwereld en zeiken in men wetsuit! Weer een half uurtje genieten van het mooie weer op de boot en me weer in mijn stink wetsuit hijsen om een duik te nemen in de Braziliaanse wateren. Dit keer gingen we naar een speciale plek, namelijk ergens waar een helikopter het water in is gedonderstraalt. Mooi om te zien hoe de vissen in en rond de helikopter leven en hoe de helikopter leeft met de vissen. Lekker een uurtje rondgedobberd onder water en toen weer richting het vaste land. En aangekomen aan het vaste land, hoe kan het ook anders, begon het weer te regenen. Maar wat doe je der aan? Ik heb geprobeerd een mango te koken, die te begraven en er overheen te kakken (wat normaal gesproken zou moeten helpen) maar dat hielp niet. Dus moet ik maar het normale antwoord geven: inderdaad, geen ene rotmoer.

Donderdag moest en zou ik naar een van de mooiste stranden ter wereld gaan. Of het nou zou regenen of niet, ik ging lopes naar het strand genaamd Lopes Mendez. Nouwjah, lopes… het is een kleine 3 uur wandelen berg op, berg af… dus dat werd al snel lekker hardlopen! Gelukkig was het niet regenachtig want het was glibberdeglijer van hier tot gunther. Lekker hardgelopen dus en aangekomen op het strand was het inderdaad een van de mooiste stranden die ik ooit heb gezien. Dit strand staat al jaren in top 5 van mooiste stranden ter wereld. Het zand is zo mooi wit en lijkt meer op poedersuiker dan op zand. De zee is mooi blauw en de golven van ander halve meter hoog gaan nooit vervelen. De mooie groene bergen achter het 20 meter brede strand maken het plaatje compleet. Ik had daarbij nog geluk dat het weer ook meezat want ik heb heerlijk kunnen liggen, waarbij ik af en toe mijn kop omhoog trek en weer even kan genieten van dit mooie uitzicht. Terug ook weer lekker anderhalf uur hardgelopen, lekker gedoucht en vol voldoening naar men nest gegaan.

Vrijdag stond namelijk mijn laatste reisdag op het programma. Laatste bestemming: Rio de Janeiro! Een heel gekut, maar aan het eind van de dag toch aangekomen in ons hostel in Copacabana. Ik reisde met 2 engelse gasten, had een leuk hostel gevonden en daar weer wat leuke mensen ontmoet. S’avonds stond de beroemde Streetparty in de wijk Lapa te wachten. Dus wat bieries ingeslagen en weer met een sixpackje richting lapa! Lapa is dus een soort van grand waar alle kroegies op een rijtje zitten. Maar in plaats van dat iedereen thuis gaat zitten zuipen gaat iedereen gewoon op de grand staan en daar een beetje staan zuipen, muziek maken, zingen en ouwehoeren. Duizenden mensen staan daar een beetje te hangen en daar loopt af en toe een lange gringo door heen met een blikkie bier aan zijn lippen. Een beetje mensen kijken, rondjes lopen en aan zijn biertje likken. Erg leuk, vooral als je met gezellige mensen ben en dat zat wel goed. Om een uur of 3 was ik dat gehang en gekijk toch wel een beetje zat en wilde ik naar huis. (of was het nou omdat mijn bier op was….)

Volgende dag was ik er al vroeg uit want er lag een of andere gigantische neger in men stapelbed een beetje debiel te doen. Daar was ik al snel klaar mee dus ben ik naar een ander hostel opzoek gegaan in Ipanema. Even met de metro, even rond vragen, kaartje kijken en hostel boeken. Helemaal top. Nog even terug naar copacabana om daar een uurtje op het strand te liggen. Een uurtje was ook lang zat want ik lag weg te branden daar. Nog even wachten op mijn was, spullen pakken en naar Ipanema om daar in te checken en de dag was alweer bijna voorbij. S’avonds niet veel meer gedaan. Mijn boek gelezen, filmpje gekeken op mijn ipod. Ik wilde de laatste dagen vooral ontspannen en uitrusten zodat ik lekker fit thuis zou komen.

Zondag ochtend eerst lekker naar het strand van de wijk Ipanema. Het was namelijk heerlijk weer en dan gaat ongeveer heel rio op het strand liggen. Zelfs de boulevard wordt gesloten voor verkeer zodat de skeeleraars skaters fietsers en hardlopers vrijbaan hebben. Daar eerst maar tussen gelopen en gelegen om de Braziliaanse sferen te proeven. Met open ogen liggen kijken naar de voetbalkunsten van de Braziliaanse Voetvolleyballers. Wat zijn die gasten goed zeg! Maar om een uur of 1 werd het toch echt te heet en was mijn zonnebrand temet op dus maar van het strand afgegaan om wat boodschappen te doen voor het avondeten. Een lekkere maaltijd salade die ik maar gelijk ging bereiden en aan het eind van de middag pas mee klaar was. Nog wat rondgelopen op een zondag markt voor wat laatste souvenirs maar niets leuks gevonden. Daarna voor de laatste keer met mijn meisie geskypt, de mooie zonsondergang even meegepakt vanaf Ipanema Beach en me klaar gemaakt voor een heftige avond. Deze avond gingen we namelijk naar de favela’s. Daar was een beruchte favela Party in een of andere loods. Ik dacht, daar moet ik bij zijn. Tussen de locals, midden in de favela’s (sloppenwijken) met een pilsie… daar moet wat te beleven zijn! En dat was het ook! Ook al waren de sloppenwijken niet wat ik verwacht had (het waren normale huizen in Ecuador of Bolivia en de loods was niet echt een loods maar meer een ouderwetse discotheek) Ik heb me prima vermaakt die avond en gezien hoe de mensen uit de favelas stappen. Op de juiste muziek ging het volk goed los en gingen de meides al rap voorover en met de kont de lucht in om even flink gedaggerd te worden. Mooi schouwspel, mooie muziek en een lekker biertje, ik had het dus best naar me zin. Afgezien dat het verschrikkelijk heet was en er 36 boxen volle bak ik mijn oor stonden te beuken heb ik een leuk afsluitend feestje gehad van mijn reis!

Maandag was mijn laatste volle dag in Zuid Amerika. Ik wilde daar graag wat leuks mee doen dus ik besloot mij even te verdiepen in het paraglyden over Rio heen. Helaas was dit een te grote aanslag op mijn portemonnee. Dus besloot ik maar even te kijken naar een tripje naar de grote Jesus beeld, de trappen waar Snoopdogg zijn videoclip beautifull had opgenomen en de suikerberg waarvan je een mooi uitzicht heb over Rio. Dat allemaal is even te veel voor 1 dag dus besloot ik naar de mozaiek trappen te gaan en naar de suikerberg. De Mozaiek trappen is het levenswerk van een of andere gestoorde gek (selaron) die van tegeltjes houd. Maar dat maakt deze trap wel een leuk uitstapje en vond ik zeker de moeite waard! Er staan ook nog wat delftsblauwe tegeltjes en Nederlandse spreuken tussen wat erg leuk is om te zien. Daarna richting de suikerberg om daar te genieten van het mooie uitzicht over rio heen. Ik had ipod meegomen om ter afsluiting al mijn verslagen nog een keer door te lezen en mooie herinneringen op te halen terwijl ik over een zonovergoten Rio de Janeiro heen kijk. Niets was minder waar. Het prachtige Rio werd bedekt met een deken van regen en niet veel later moest ik maar gaan schuilen en was er geen Rio meer te bekennen vanaf de suikerberg. Ik dacht nog, laat ik dit positief opvatten: Zuid-Amerika is verdrietig en huilt omdat ik hem moet gaan verlaten..
S’avonds mijn spullen vast gepakt en me klaar gemaakt voor de dinsdag, de dinsdag dat ik richting huis moest.

De dinsdag dat ik richting huis moest begon ik met nog een laatste keer op het mooie strand van Ipanema liggen. Tot een uur of wat, want om een uur of wat moest ik toch echt richting het vliegtuig die mij naar madrid zou brengen. Maar dan moet je eerst nog bij het vliegveld zien te komen, en dat bleek nog een hele klus. Ik had nagevraagd hoe dat kon, en er bleek een bus te gaan om een uur of wat. En nog een om een uur of wat. Dat uur of wat was ik ondertussen wel gewend dus ik ging om een uur of wat staan waar die langs zou komen. En terwijl ik daar stond begon het verschrikkelijk te regenen. Ik bleef het positief opvatten, Rio jankt nu echt dat ik weg moet. Maar toen die bus van een uur of wat maar niet kwam, ging ik toch maar door de regen naar een ander stekkie waar ik hem misschien beter kon zien. Al scheldend liep ik naar dat andere stekkie en wat denk je, gaat die bus me zomaar voorbij!! Nog meer scheldend toch maar doorgelopen naar het andere stekkie en toen dacht ik: Zuid-Amerika wil echt niet dat ik weg ga! Maar ik wilde gvd wel lekker naar huis dus wat krijg je dan: Conflict! Zuid-Amerika bleef maar janken en de bussen tegenhouden. Ook de taxichauffeurs wilden niet dat ik wegging want niemand wilde me naar het vliegveld brengen. Totdat ik echt heel boos werd op Zuid-Amerika en toch de 2e bus van een uur of wat kwam. Ondertussen had ik nog maar een kleine 2 uur om in te checken en de bus doet er een dikke 2 uur over. Dus STRESS!! Ik maar schelden, vloeken en tieren tegen Zuid-Amerika en wie zegt dat dat niets helpt heeft geen gelijk! Zuid-Amerika had er namelijk voor gezorgd dat mijn vlucht vetraging had en ik optijd ingecheckt en wel het vliegtuig in kon stappen. Gelukkig, een dikke 4 uur van stress achter de rug! Maar nu het volgende stress puntje: door de vertraging was mijn overstaptijd in Madrid ook heel kort en was het wel de vraag of ik dat ging redden. Toen we nog een rondje moesten draaien voor het vliegveld van madrid omdat we niet konden landen dacht ik dat ik gek werd. Alles aan gedaan om maar voor in het vliegtuig te komen, als 1 van de eerst bij de douane te komen en door te rennen naar mijn gate waar ik 1 minuut voor tijd uitgeput aankom na een sprint van 20 minuten. En dan nog zeggen tegen me dat ik niet kan boarden. Nouww dan zakt de moed in je: (A. Broekzak B. Pilsie C. Vliegend hert D.) Schoenen. Maarrrrr Derek heeft genoeg moed over en zegt dan tegen die kerel: “Wat voor probleem?” “Je tas is er nog niet.” “Nou dan ga ik toch zonder tas.” “Oké” “Doei” “Doei”
Eindelijk zat ik dus in een vliegtuig zonder stress en kon ik nog even heerlijk ontspannen om richting het vliegveld te gaan waar mijn familie, vriendin en vrienden stonden te wachten! Spannend moment die ik nog even wist te rekken door wat formaliteiten te regelen rondom mijn tas. Maar toen dat moment daar eindelijk was, ik door de deur liep, Iedereen zag staan en schreeuwen en mijn meisie weer in mijn armen had was ik de gelukkigste man op aarde. Heerlijk weer de liefde te voelen van de mensen waar ik veel om geef en daar van te genieten! Nadat ik iedereen een dikke knuffel had gegeven en iedereen had bedankt voor dit geweldige onthaal was ik onafscheidelijk van mijn vriendinnetje!!!

Eindelijk weer lekker thuis!!

Iedereen bedankt voor het volgen van mijn verhalen, ik vond het erg leuk om jullie op de hoogte te houden en ik spreek jullie snel (weer).

Sur-America Muchas Gracias por todo!!